Συνέντευξη Κ. Χανιώτης – Το e-commerce έδειξε πως αποτελεί μια απόλυτα αναγκαία νέα πραγματικότητα
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΜΑΙΡΗ ΕΥΘΥΜΙΑΤΟΥ
Μετά το πρώτο δίμηνο των ειδικών συνθηκών που βιώνει η επιχειρηματικότητα λόγω του Covid-19 και λίγο πριν αρθούν τα περισσότερα μέτρα του προστατευτικού Lockdown, μιλήσαμε με τον νέο πρόεδρο του ILME κ. Κωνσταντίνο Χανιώτη, που μας ανέλυσε την οπτική του τόσο όσον αφορά στους στόχους του Ινστιτούτου και το μέλλον των Logisticians, όσο και στις συνθήκες λειτουργίας της παγκόσμιας αγοράς Logistics σε περιβάλλον e-commerce και αναγκαστικής -πλέον- ψηφιοποίησης.
SC&L_ Καταρχάς να σας ευχαριστήσω για την αποδοχή της πρόσκλησης να κάνουμε συνέντευξη με τη νέα σας ιδιότητα, του προέδρου πλέον του ΔΣ του ILME. Θα ήθελα να μας πείτε για τη νέα εποχή του ILME, ποιοι είναι οι στόχοι της νέας προεδρίας και ποια είναι τα πρόσωπα που στελεχώνουν την προσπάθεια.
Κ.Χ._ Οι στόχοι μας δεν έχουν μεταβληθεί. Είναι οι ίδιοι που είχαμε πάντα. Ίσως οι άνθρωποι να αλλάζουν, αλλά οι στόχοι παραμένουν οι ίδιοι. Το ILME κάνει τα εξής πράγματα και πάνω σε αυτά εξακολουθεί να κινείται. Το ένα αφορά την ενημέρωση και την προώθηση των νέων εξελίξεων στο κομμάτι των logistics και μιλάμε για τεχνολογίες, για processes (διαδικασίες). Το δεύτερο έχει να κάνει με αναλύσεις πάνω στην αγορά του τι συμβαίνει και το πώς κινείται η αγορά των logistics. Και το τρίτο έχει να κάνει με την εκπαίδευση, που αποτελεί μοναδικό πυλώνα για εμάς καθώς προωθούμε δυναμικά την πιστοποίηση του European Logistics Association και συνεργαζόμαστε με φορείς που παρέχουν εκπαίδευση για να μπορούν οι logisticians να έχουν και μια πιστοποίηση αρκετά σημαντική και σε διεθνές επίπεδο για τις γνώσεις και τα προσόντα τους. Μέσα σε όλα αυτά φυσικά είναι και το κομμάτι της κοινωνικοποίησης και της διασύνδεσης των ανθρώπων των logistics που εξυπηρετείται από τα διάφορα συνέδρια ή τα διάφορα events που χραγματοποιούμε. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και οι βραβεύσεις τόσο του Project of the Year όσο και του Manager of the Year που κάνουμε κάθε χρόνο πάλι σε διασύνδεση με το European Logistics Association. Για εφέτος βέβαια, ειδικά, λόγω των διεθνών συνθηκών που φέρνει η πανδημία SARS Covid-19 η τελετή βράβευσης που ήταν προγραμματισμένη για τον Ιούνιο στις Βρυξέλλες έχει μεταφερθεί για Σεπτέμβριο.
SC&L_ Θα ήθελα να μου πείτε τι εκτιμά το ILME ότι έχει κερδίσει ο ελληνικός κλάδος από τη συνεχή συμμετοχή του στον συγκεκριμένο θεσμό και βέβαια τις βραβεύσεις του που είναι συνεχείς.
Κ.Χ._ Έχει κερδίσει τα εξής πράγματα. Το ένα είναι ότι έχουμε μια διασύνδεση με τους logisticians σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Συνεπώς έχουμε κι αντίληψη για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη σε διάφορα επίπεδα, σε επίπεδο εξελίξεων, σε επίπεδο τεχνολογιών, σε επίπεδο ανθρώπων. Αυτό είναι ένα σημαντικό κέρδος ως Οργανισμός και ως ομάδα. Και ως φυσικά πρόσωπα γιατί έχουμε, αν δεν με απατά η μνήμη μου, 4 πρώτες βραβεύσεις. Οι άνθρωποι που βραβεύτηκαν έχουν ένα σημαντικό στοιχείο στην καριέρα τους, το οποίο μπορούν να το αξιοποιήσουν, και το έχουν ξιοποιήσει ήδη κάποιοι από αυτούς, στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Συν του ότι η συμμετοχή ακόμα σε αυτό το επίπεδο στη διαδικασία διαγωνισμού μόνο όφελος μπορεί να έχει γιατί βλέπει σε σύγκριση με το τι συμβαίνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ποιο είναι το δικό μας σημείο εκκίνησης και ποια είναι η διαφορά μας, εάν υπάρχει, με τα άλλα project και τους άλλους logisticians ανά την Ευρώπη που είναι πολύ-πολύ σημαντικό.
SC&L_ Υπάρχει μια αναγνωρισιμότητα για τα άτομα που βραβεύονται που τους βοηθά στον μέλλον και στην καριέρα τους. Φαντάζομαι το αντίστοιχο αν μπορούμε να το πούμε έτσι αφορά και τους επαγγελματίες που επιλέγουν να πιστοποιηθούν με τα προγράμματα με τα οποία προάγει το ILME. Είναι έτσι;
Κ.Χ._ Έτσι είναι. Και πάλι τα προγράμματα αυτά είναι κάτω από την «ομπρέλα» του European Logistics Association. Είναι δηλαδή μια πανευρωπαϊκή πιστοποίηση, δεν είναι ελληνική. Αρκετά απαιτητική. Δεν σημαίνει ότι όποιος δίνει, παίρνει κι ένα χαρτί στο τέλος. Πρέπει ο υποψήφιος να ασχοληθεί σοβαρά με αυτό το αντικείμενο. Να κάτσει να οργανώσει τη σκέψη του και τη γνώση του. Είναι απαιτητικό και το εκπαιδευτικό κομμάτι και φυσικά η ποιότητά και η εμπειρία του αποτυπώνεται στα 3 στάδια της πιστοποίησης. Να επισημάνουμε ότι είναι 3 τα levels. Και αποκτά κανείς μια πιστοποίηση, ανάλογα και με το level, αρκετά σημαντική γι’ αυτό που κάνει. Το σημαντικό είναι πως η πιστοποίηση αυτή είναι αναγνωρίσιμη παντού. Από το Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι την Ελλάδα. Από την Σουηδία μέχρι πάλι την Ελλάδα. Σε αυτή την πιστοποίηση δεν έχει σημασία το «χαρτί»… αλλά η ουσία, η αναγνωρισιμότητα και οι γνώσεις που κρύβει πίσω του αυτή η πιστοποίηση. Φέτος το καινούργιο στοιχείο είναι ότι βάλαμε και το στρατηγικό level, δηλαδή πλέον το υψηλότερο level που υπάρχει και είναι αντίστοιχο ενός master, το ανώτατο πια επίπεδο πιστοποίησης των logisticians.
«Ακόμα και σε χώρες όπως η Ελλάδα που το e- commerce δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρό ήρθε η κρίση αυτή να αναδείξει τη σημαντικότητα αλλά και τα προβλήματα που φέρνει μαζί του το e-commerce για να μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά»
SC&L_ Αυτό το διάστημα που διαλέξαμε να μιλήσουμε και να κάνουμε τη συνέντευξη μαζί είναι ένα πολύ ιδιαίτερο διάστημα που όλοι ζούμε σε ειδικές συνθήκες και οι Εφοδιαστικές Αλυσίδες διεθνώς καλούνται να περισώσουν όχι μόνο εαυτούς αλλά και τα προσχήματα σε σχέση με το πώς λειτουργεί το διεθνές εμπόριο. Θέλω να κάνετε ένα σχόλιο σε σχέση με αυτό. Πώς βλέπετε ως πρόεδρος του ILME και ως επαγγελματίας να εξελίσσεται όλη αυτή η πανδημία σε σχέση με το πώς λειτουργεί η αγορά και ποια είναι τα νέα trends τα οποία έχουν έρθει για να μείνουν στην καθημερινότητα;
Κ.Χ._ Θα ξεκινήσω από το τελευταίο που είναι και το πιο ασφαλές να υποθέσει κανείς τι θα συμβεί στο μέλλον. Γιατί όταν μιλάει για το μέλλον υποθέτει, δεν γνωρίζει. Είναι ασφαλές να υποθέσει κανένας ότι το κομμάτι που αφορά το e-commerce θα ισχυροποιηθεί σημαντικά. Το βλέπουμε αυτό παγκοσμίως. Το βλέπουμε από την Αμερική μέχρι την Ευρώπη και μέχρι την Κίνα. Ακόμα και σε χώρες όπως η Ελλάδα που το e- commerce δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρό ήρθε η κρίση αυτή να αναδείξει τη σημαντικότητα αλλά και τα προβλήματα που φέρνει μαζί του γιατί το e-commerce για να μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά πρέπει από πίσω να υπάρχουν αρκετά πράγματα για να το στηρίξουν. Δεν είναι τόσο απλή διαδικασία.
SC&L_ Ακόμη και αυτό έχει δείξει «εμβρυικά» προβλήματα σε σχέση με τη διανομή πλέον των παραγγελιών.
Κ.Χ._ Ναι έχει αναδείξει υπάρχοντα προβλήματα θα το έλεγα εγώ γιατί τα προβλήματα προ-υπήρχαν απλώς όσο ήταν πάρα πολύ χαμηλό το ποσοστό των πωλήσεων μέσω του ecommerce αυτά τα προβλήματα μπορούσαν να είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμα. Όταν ξαφνικά διογκώθηκαν οι παραγγελίες, τα πάντα έμοιαζαν να λείπουν. Έλειπε η τεχνολογία, έλειπε η συνεργατικότητα. Και εμφανίστηκε και η μεγάλη αντίφαση, που για άλλα προϊόντα στην αγορά τα πάντα περίσσευαν και συνεχίζουν να περισσεύουν. Και αυτό γιατί περισσεύουν οχήματα, περισσεύουν πόροι από άλλους κλάδους που δεν είχαν την τύχη των κλάδων των τροφίμων ή των φαρμάκων ή των ειδών πρώτης ανάγκης των οποίων εκτοξεύτηκε η ζήτηση. Μιλάω για τους τομείς της ένδυσης ή των πολυτελών αγαθών που ξαφνικά είδαν όχι απλώς μείωση, αλλά σχεδόν μια μηδενική ζήτηση στα προϊόντα τους. Υπήρξε και υπάρχει λοιπόν αυτή η αντίφαση. Η ανάγκη για visibility δηλαδή ορατότητα, και η ανάγκη για συνεργατικότητα έγιναν πασιφανείς μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Όταν λέμε ορατότητα εννοούμε ότι γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή ένα κιβώτιο ενός αντικειμένου που έχει παραγγελθεί από κάποιον, πού βρίσκεται ανά πάσα στιγμή. Αυτό στις συνθήκες που βιώσαμε το τελευταίο δίμηνο εξαφανίστηκε σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Δεν γνώριζε κανείς πού βρίσκεται ποιο κιβώτιο και πότε θα φτάσει στον τελικό προορισμό του. Εκεί εντοπίστηκαν και τα προβλήματα στην παράδοση, στο visibility.
SC&L_ Πού εντοπίζετε το «κενό» σε αυτήν την αλυσίδα; Γιατί δεν δούλεψε; Μήπως λόγω του μεγάλου όγκου;
K.X._ Η αλυσίδα αυτή είναι μια πάρα πολύ πολύπλοκη αλυσίδα. Δεν είναι μια πολύ απλή αλυσίδα. Δεν είναι το hub A συν ο μεταφορέας Β, μας κάνει την παράδοση Γ. Αλλά εάν φανταστείτε ότι υπάρχει πιθανά μια ιστορία που μπορεί να ξεκινάει από ένα container που πάει στο hub A που μετά ξεπακετάρεται και πάει στο hub Β, το οποίο μετά θα πρέπει να το στείλει στο hub Γ που θα το πάει στην Αλεξανδρούπολη. Θα φτάσει στην Αλεξανδρούπολη και θα το παραλάβει στο τέλος κάποια εταιρεία courier για να το παραδώσει στον τελικό του προορισμό. Όλη αυτή η αλυσίδα προϋποθέτει ότι υπάρχουν κοινά συστήματα τα οποία συνομιλούν μεταξύ τους και τα οποία δίνουν ακριβή πληροφορία, ακριβή με την έννοια όχι του κόστους, αλλά με την έννοια της ακρίβειας, πληροφορία για το κάθε στάδιο της όλης διαδικασίας. Δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Είναι αρκετά πιο πολύπλοκο γιατί μιλάμε για εκατομμύρια δέματα με δεκάδες ή εκατοντάδες παίκτες που διακινούνται ταυτόχρονα και ταυτόχρονα δεν είναι τα δίκτυα προετοιμασμένα να ανταποκριθούν σε όλη αυτή την ιστορία.
SC&L_ Θεωρείτε ότι οι εμπλεκόμενοι έχουν πάρει ένα μάθημα πλέον; Θα μπορέσουν στο μέλλον να δούμε καλύτερη απόδοση αυτού του συστήματος των e-shop;
Κ.Χ._ Το μάθημα το πήραμε. Το πώς θα το αξιοποιήσουμε είναι μια άλλη ιστορία. Εάν δηλαδή θα μάθουμε από αυτό το μάθημα που πήραμε ή θα επαναλάβουμε τα ίδια σφάλματα στο εγγύς μέλλον είναι δική μας απόφαση. Δεν είναι αυτόματα τα πράγματα. Θα πρέπει ο χώρος αυτός που ασχολείται με το last mile, με το ecommerce, με τις αποθήκες και τη διακίνηση των εμπορευματικών μεταφορών να ξεκινήσει να οργανώνεται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό και να χρησιμοποιεί την τεχνολογία γιατί χωρίς την τεχνολογία δεν πρόκειται ποτέ του να μάθει πού βρίσκεται το οποιοδήποτε δέμα. Βλέπω ότι έχουν ήδη γίνει τέτοια βήματα. Είμαστε στην αρχή. Δεν έχουμε λύσει το πρόβλημα. Αλλά το θετικό είναι ότι οι άνθρωποι αντιληφθήκαν με σκληρό τρόπο τις ελλείψεις πάνω στις διαδικασίες και πάνω στις τεχνολογίες που χρησιμοποιούν και έχουνε ήδη ξεκινήσει και οι προβληματισμοί και οι σχεδιασμοί και σε μερικές περιπτώσεις -γιατί είμαστε και ένας λαός που μπορεί μέσα σε χρόνο μηδέν να κάνει θαύματα ακόμα και υλοποιήσεις έχουν γίνει.
SC&L_ Αυτό δείχνει αφενός καλά αντανακλαστικά, αφετέρου ότι η τεχνογνωσία υπάρχει, απλά έπρεπε να αναδειχθούν τα προβλήματα προκειμένου να βρεθούν και οι τρόποι επίλυσης. Καταλαβαίνω σωστά;
Κ.Χ._ Ακριβώς αυτό είναι. Ακριβώς αυτό που είπατε. Τα προβλήματα ήταν προϋπάρχοντα. Δεν ήταν καινούργια. Δεν αντιμετωπίζουμε στην πραγματικότητα νέου τύπου προβλήματα. Αντιμετωπίζουμε απλώς μια διόγκωση των προβλημάτων που έχει προέλθει από τη διόγκωση της ζήτησης σε συγκεκριμένους κλάδους.
«Θα πρέπει ο χώρος αυτός που ασχολείται με το last mile, με το e-commerce, με τις αποθήκες και τη διακίνηση των εμπορευματικών μεταφορών να ξεκινήσει να οργανώνεται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό και να χρησιμοποιεί την τεχνολογία»
SC&L_Άρα ποιο είναι το μέλλον που βλέπετε τουλάχιστον για το επόμενο έτος, που πάνω-κάτω τα πράγματα κάπως έτσι θα είναι. Η κανονικότητα δεν θα είναι όπως τη γνωρίζαμε μέχρι πριν.
Κ.Χ._ Συμφωνώ απολύτως μαζί σας ότι δεν πρόκειται ποτέ να ξαναξυπνήσουμε στην 1η Μαρτίου του 2020. Αυτή έφυγε, τελείωσε. Βρισκόμαστε πια σε ένα εντελώς καινούργιο περιβάλλον. Θα υπάρξουν, όπως σε όλα τα πράγματα, εταιρείες που θα πάρουν το μάθημα και το μήνυμα και θα καταφέρουν να οργανωθούν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, γιατί δεν υπάρχουν πια πολύ μεγάλα περιθώρια χρόνου, οι οποίες θα γίνουν παραγωγικότερες και αποτελεσματικότερες από εκείνες που δεν θα μπουν σε αυτήν τη λογική και θα υπάρχουν και εταιρείες που θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν ακριβώς με το ίδιο μοντέλο που λειτουργούσαν. Ξέρετε, η αλλαγή δεν είναι κάτι ευχάριστο όταν είναι να την κάνουμε εμείς, ούτε κάτι εύκολο. Είναι κάτι το οποίο χρειάζεται και χρήμα και πόρους για να το πετύχεις και χρειάζεται και σχέδιο. Όλα αυτά δεν τα έχουν όλες οι εταιρείες του χώρου μας. Και δεν πρόκειται να μπουν σε όλη αυτή τη διαδικασία όλες οι εταιρείες. Σίγουρα θα υπάρχει μια ομάδα εταιρειών που θα μάθει από ό,τι πέρασε και θα μπει σε ένα επόμενο στάδιο. Θα υπάρχει μια άλλη ομάδα εταιρειών που θα συνεχίσει να λειτουργεί όπως λειτουργούσε με συνεχώς μειωμένα περιθώρια κέρδους και δυνατότητες επιβίωσης.
SC&L_ Ποιο είναι το δικό σας μήνυμα;
Κ.Χ._ Το δικό μου μήνυμα είναι ένα πολύ κλασικό. Οργανωθείτε γιατί χανόμαστε. Δεν έχουμε άλλο περιθώριο χρόνου. Δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια του χρόνου ότι θα πρέπει να μεταβώ στην ψηφιακή εποχή και να το σκεφτώ εάν με συμφέρει ή δεν με συμφέρει. Έχουμε φτάσει πια στην εποχή του ή θα προλάβω να μεταλλαχθώ και να καταφέρω να είμαι διασυνδέσιμος και ορατός μέσα στην Εφοδιαστική Αλυσίδα και αυτό σημαίνει ψηφιοποίηση ή δεν θα προλάβω και αυτό σημαίνει ότι θα είμαι αόρατος με κάθε έννοια. Δεν θα υπάρχω καν. Φτάνουμε πλέον στο σημείο που παλιά το να ψηφιοποιηθεί μια εταιρεία αντιμετωπιζόταν ή σαν πολυτέλεια ή σαν επιλογή «του μέλλοντος». Τα τελευταία χρόνια έγινε ανάγκη. Θα πρέπει να το κάνουμε. Αλλά ταυτόχρονα επειδή η ψηφιοποίηση υπονοεί από πίσω της αλλαγές στις διαδικασίες και λειτουργίες μιας επιχείρησης, δεν είναι απλώς ότι βάζω ένα πρόγραμμα και παίρνω και δύο υπολογιστές και κάνω τη δουλειά μου
όπως την έκανα και χθες. Γιατί αν τα κάνω ακριβώς όπως τα έκανα και χθες δεν έκανα τίποτα τελικά. Έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο που θα πρέπει να πηδήξουμε από το Α στο Ζ μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν είναι πολύ εύκολη άσκηση αυτή. Γιατί η ψηφιοποίηση είναι μια διαδικασία από μόνη της. Έχει τα στάδια της. Έχει τα στάδια εκμάθησης, έχει τα στάδια αλλαγής των τρόπων σκέψης και διαχείρισης των πραγμάτων. Θα πρέπει τώρα αυτά που δεν κάναμε τα τελευταία 10 χρόνια, να τα κάνουμε μέσα στους επόμενους 12 με 18 μήνες. Και μάλλον είμαι αισιόδοξος, αλλά τέλος πάντων στο εγγύς μέλλον για να μην βάλω και χρονοδιακόπτη.